دسته : شعرهای عاشقانه , شاعران معاصر , ,
دوستت دارم چرایش پای تو
ممکنش کردم محالش پای تو
می گریزی از من و احساس من
دل شکستن هم گناهش پای تو
آمدی آتش زدی بر جان من
درد بی درمان گرفتن هم دوایش پای تو
من اسیرم در میان آن دو چشم
قفل زندان را شکستن هم سزایش پای تو
سوختم آتش گرفتم زین سبب
آب بر آتش نهادن هم جزایش پای تو
پای رفتن هم ندارم من از کوی دلت
پا نهادن بر دل مست و خرابم پای تو
متاسفانه اسم شاعر رو نمیدونم
برچسب ها : عاشقانه , شعر , معاصر ,